Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

kobieta lekkich obyczajów

См. также в других словарях:

  • kobieta lekkich obyczajów — {{/stl 13}}{{stl 7}} oględne, eufemistyczne określenie kobiety prowadzącej tryb życia napiętnowany przez obowiązującą moralność, utrzymującej kontakty seksualne z wieloma mężczyznami, miewającej częste romanse; dziwka, ulicznica, prostytutka… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kobieta — z przeszłością «kobieta, która miała w życiu wielu kochanków lub uprawiała prostytucję»: Każda femme fatale jest kobietą z przeszłością, ma bogate doświadczenie życiowe, zna wartość pieniędzy i złą siłę niszczycielskich namiętności. KF 1/1996.… …   Słownik frazeologiczny

  • kobieta — ż IV, CMs. kobietaecie; lm D. kobietaet «dorosły człowiek płci żeńskiej» Elegancka, piękna, ponętna, przystojna, wytworna, wyzywająca kobieta. Inteligentna, mądra, rozumna kobieta. Gospodarna, pracowita kobieta. Kobieta niestała, zmienna. Kobiety …   Słownik języka polskiego

  • prowadzić się — Kobieta, dziewczyna źle się prowadząca «kobieta, dziewczyna mająca przygodne kontakty seksualne z mężczyznami, uprawiająca nierząd; kobieta lekkich obyczajów, prostytutka»: Ja bym jej nie wynajmowała, to dziewczyna źle się prowadząca (...) będzie …   Słownik frazeologiczny

  • obyczaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «powszechnie przyjęty, umowny, najczęściej utwierdzony tradycją sposób postępowania w danych okolicznościach, właściwy pewnej grupie ludzi, charakterystyczny dla danego terenu, okresu itp.; zwyczaj» Dawny, ludowy,… …   Słownik języka polskiego

  • obyczaje — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. obyczajejów {{/stl 8}}{{stl 7}} powszechnie akceptowany przez daną społeczność sposób życia, prowadzenia się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Panują gdzieś surowe obyczaje. Upadek, zepsucie obyczajów. Rozwiązłość… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dama — ż IV, CMs. damamie; lm D. dam 1. «kobieta wytworna, wyróżniająca się elegancją i znajomością konwenansów towarzyskich; także uprzejmie lub żartobliwie o kobiecie; dawniej: kobieta należąca do wyższego stanu» Światowa, wielka, wykwintna dama. Dama …   Słownik języka polskiego

  • hetera — ż IV, CMs. heteraerze; lm D. heteraer 1. «w starożytnej Grecji: kobieta lekkich obyczajów, często odznaczająca się nieprzeciętną inteligencją i wykształceniem; dziś książk.: kurtyzana, kokota» 2. pot. «kobieta kłótliwa, dokuczliwa; jędza,… …   Słownik języka polskiego

  • lafirynda — ż IV, CMs. lafiryndandzie; lm D. lafiryndaynd lekcew. «kobieta lekkomyślna, kobieta lekkich obyczajów, nie zasługująca na szacunek» ‹?› …   Słownik języka polskiego

  • hetera — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. heteraerze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w starożytnej Grecji: kobieta lekkich obyczajów, na ogół o wysokim poziomie umysłowym, o wykształceniu literackim, filozoficznym,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dziewczynka — ż III, CMs. dziewczynkance; lm D. dziewczynkanek 1. «dziecko płci żeńskiej; w połączeniu z rzeczownikiem w dopełniaczu albo z zaimkiem dzierżawczym: córka» Dziewczynka z warkoczykami. Urodziła się im dziewczynka. Moje dziewczynki chorowały na… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»